Warsztaty karpackiej biżuterii koralikowej 1-3 sierpnia 2019
Biżuteria koralikowa znana jest i powszechna na całym świecie. Nam najbliższa jest ta wywodząca się z Karpat. Wśród wielu wzorów spotykanych w tych górach możemy wyróżnić: krywulkę – szeroką kryzę jaką nosiły kobiety na Łemkowszczyźnie, gerdan – długi wkładany przez głowę naszyjnik popularny na Huculszczyźnie. Oprócz nich sylianki i drabinki. Koraliki splatane w misterne, kolorowe wzory stanowiły charakterystyczną ozdobę dla Łemkiń, Bojkiń, Hucułek, rumuńskich góralek z Karpat Marmaroskich czy Bukowiny. Wyrób koralikowych ozdób stał się oryginalną i prawdziwą sztuką ludową w Karpatach. Charakterystyczne wzory i kolory tej biżuterii odnaleźć można w karpackich haftach, rzeźbach, kolorowych pisankach czy obrazach. Wzory i kształty różniły się w każdym regionie, lecz technika pozostawała niezmienna: cienka, mocna nić, na niej nanizane setki kolorowych błyszczących koralików, układające się w geometryczny, skomplikowany wzór. Krywulki, sylianki, gerdany Na Łemkowszczyźnie noszono krywulki – charakterystyczny rodzaj okazałego naszyjnika, plecionego z różnokolorowych, szklanych koralików. Tradycyjna krywulka, noszona przez łemkowskie kobiety i dziewczęta, miała szerokość 15 – 20 cm i przykrywała całe ramiona. Sylianka to z kolei nazwa naszyjnika z koralików, popularna na Bojkowszczyźnie i Huculszczyźnie. Sylianki były węższe, często ozdobione charakterystycznym, prostym, czarno-czerwonym, bojkowskim motywem. Typowo huculskim naszyjnikiem były gerdany – to dłuższe naszyjniki z przodu zakończone medalionem. Co interesujące gerdany